,,Porozmawiajmy o uczuciach” to autorski scenariusz Janusza Kotarskiego. W programie recitalu znalazły się m.in. utwory Sheldona Haricka i Jarry’ego Bocka (znane z musicalu ,,Skrzypek na dachu”) czy piękny utwór z tekstem Jonasza Kofty, napisany do kompozycji Franza Schuberta ,,Serenada” – powstała refleksyjna pieśń o uczuciowych rozterkach, które najlepiej oddaje cytat:
Nie rozstrzygnie biedne serce wątpliwości tej,
Czy mnie ona kocha jeszcze, czy już jakby nie?
(…)
W drodze bije biedne serce echem pieśni tej,
Czy ją bardziej kocham jeszcze, czy już jakby mniej.
Program wypełniły utwory o tym, co spotykamy między oczarowaniem a rozczarowaniem, o uniesieniach, egzaltacjach i o miłości w codzienności. Do programu coś swojego dorzucił Ludvig van Bethoveen (,,Monlight Sonata”), a duet Janusz Kotarski i Zbigniew Merecki wykonał też własną, autorską piosenkę.
Rozmowy o uczuciach zwykle nie są łatwe, ale nie są też niemożliwe. Mogą być nawet piękne, a na pewno rozwijające. Żyjemy w świecie spolaryzowanych postaw – od potrzeby obnażenia swojego życia emocjonalnego przed całym światem do chęci całkowitego ukrycia tej sfery. Jedna i druga postawa się nie sprawdza. Niewątpliwie warto rozmawiać, a już na pewno warto rozmawiać mądrze. Pomocą mogą być dobre teksty, nastrojowe kompozycje i odrobina dowcipu czy dystansu do siebie, którą zaprezentował prowadzący i wykonawca koncertu Janusz Kotarski z towarzyszeniem Zbigniewa Mereckiego, krośniewiczanina z pochodzenia. Wrażliwi na słowo i dźwięk odbiorcy na pewno docenili wartość lirycznej rozmowy, w której poetyckie teksty zostały dopełnione komentarzem wynikającym z doświadczenia i zdrowego rozsądku panów artystów.
Janusz Kotarski to najmłodszy członek zespołu kabaretu „Hybrydy” (1960). Ukończył Wyższą Szkołę Ekonomiczną w Pradze i Wydział Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Przez wiele lat parał się piórem – jak mówi – ,,mniej lub bardziej użytecznie”. Był dziennikarzem PAP, współpracownikiem Polskiego Radia, publicystą „Polityki”, „Przeglądu Technicznego”, „Życia Warszawy”, a także założycielem i redaktorem naczelnym polskiej edycji tygodnika ,,ComputerWorld”. Obecnie jego teksty publikuje internetowe „Studio Opinii”.
Dopiero na emeryturze powrócił do swych młodzieńczych marzeń o scenie. Kroczy po niej drogą tyleż pokrętną, co fascynującą. Najpierw pisze do szuflady. Uzbierał się z tego tomik wierszy i opowiadań zatytułowany „Wiersze nutami pisane”. Spotkanie z pianistami Michałem Śniadowskim (współautor muzyki do „Mszy” Katarzyny Gaertner) i Beatą Nowicką ujawniło predyspozycje wokalne Janusza. Powstały wówczas pierwsze piosenki do jego tekstów, wykonywane ,,z pewną dozą nieśmiałości” i woluntarystycznie – w gronie przyjaciół, w niszach warszawskich kawiarni, w domach kultury i w domach opieki, na festiwalach i konkursach. Przyniosły nie tylko nagrody i wyróżnienia, ale także najsilniejszą motywację – reakcję publiczności. Powstała pierwsza płyta oraz literacki kabarecik Duszowisko uznawany przez krytyków i publiczność za antidotum na rozkwit telewizyjnych i wielkoestradowych kabaretów.
Od 2016r. Janusz Kotarski wraz z żoną Janiną mieszka we Włocławku. Występuje m.in. w Centrum Kultury ,,Browar” z recitalami zatytułowanymi „W cieniu Bułata Okudżawy” i „Epitafia”. Niektórzy zapewne pamiętają „Piosenkę o mojej Warszawie” wykonaną przez niego na naszej scenie w programie ,,Zakazane piosenki” (2019r.). Przyjechał wtedy do Krośniewic, aby wystąpić z grupą naszych artystów amatorów, urzeczony atmosferą i efektami pracy krośniewiczan przy realizacji poprzedniego programu, pt. ,,Wdzięk, szyk, szarm, styl…”. Recital zatytułowany „Porozmawiajmy o uczuciach” miał w Krośniewicach swoją premierę.
Recitale Janusza dobrze czują się w przytulnej niszy, z której sklepienia spoglądają na nie Hemar, Przybora i Wasowski, uśmiecha się sarkastycznie Mrożek i zaprasza na ,,nieprzewidywalne” Piotr Skrzynecki. Przynoszą widzom w lekkiej formie szczyptę zadumy nad tym, jak się odnaleźć w zagonionym, medialnym i globalnym świecie, jak żyć w owej wąskiej przestrzeni między potrzebą bezpieczeństwa a prawem do wolności i własnych wyborów, skąd czerpać radość i tę odrobinę ,,szczęścia na co dzień”, jak ROZMAWIAĆ O UCZUCIACH, aby budować i hołubić te najlepsze.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych
 |
 |
